Ένας ηλεκτρονικός μηχανικός ο Μιχάλης Καραμάνος (Γιώργος Κιμούλης) απειλεί να τινάξει στον αέρα τις εγκαταστάσεις του Τηλεπικοινωνιακού Οργανισμού Ελλάδος (ΤΟΕ) αν δεν ικανοποιηθεί η απαίτησή του να εκφωνήσει τηλεοπτικό διάγγελμα, για να καταγγείλει την κυβερνητική πολιτική που καταστρατηγεί τα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών. Στην ταινία αυτή για πρώτη φορά σημαντικό στοιχείο της πλοκής είναι ένας Ηλεκτρονικός Υπολογιστής, στον οποίο ο ευφυής μηχανικός έχει εγκαταστήσει μια εφαρμογή που μπορεί να πυροδοτήσει 30 κιλά τρινιτροτολουόλης, κοινώς ΤΝΤ. (Η σχέση του με τις εκρηκτικές ύλες προκύπτει από τη θητεία του ως σκαπανέας του μηχανικού, το οποίο ως γνωστόν ασχολείται με τις καταστροφές κωλυμάτων με χρήση εκρηκτικών).

     Ο Καραμάνος ως μηχανικός λογισμικού, έχει γράψει κώδικα, τον οποίο τροποποιεί ανά δεκάλεπτο, για να μην έχουν χρόνο τα «σαΐνια» της κυβέρνησης να τον σπάσουν και να ματαιωθεί έτσι το σχέδιο του. Η κυβέρνηση, βεβαίως, δεν διαθέτει κάποιον μηχανικό εξειδικευμένο στους ΗΥ, γι’ αυτό και προσφεύγει στην αμερικάνικη βοήθεια, μετακαλώντας κάποιον ειδικό από τη στρατιωτική βάση της Σούδας. Μέχρι να έρθει ο Αμερικάνος ο μόνος διαθέσιμος εκ μέρους της κυβερνήσεως είναι ένας απόφοιτος των ΤΕΙ, στον οποίο ο Καραμάνος προθυμοποιείται να εξηγήσει τη λειτουργία του μηχανισμού που έχει στήσει, αλλά εκείνος λόγω χαμηλού επιπέδου γνώσεων αδυνατεί να κατανοήσει.

     Όλα τα παραπάνω είναι εξόχως εντυπωσιακά, καθώς την εποχή που προβάλλεται η ταινία (1987) η χρήση των ΗΥ βρίσκεται σε εμβρυακή μορφή, λόγω του υψηλού κόστους και των περιορισμένων δυνατοτήτων τους. Ένας ΗΥ στοίχιζε περίπου μισό εκατομμύριο, όσο η αξία ενός διαμερίσματος σε μια επαρχιακή πόλη, και η μνήμη RAM ήταν 128 Kb. Οι υπολογιστές βρίσκονταν κυρίως στα γραφεία των μηχανικών, με πιο δημοφιλή εταιρεία κατασκευής την ΙΒΜ, που χρησιμοποιούσε σαν λειτουργικό σύστημα το MS-DOS, το οποίο δε διέθετε γραφικό περιβάλλον και οι εντολές, ελλείψει ποντικιού, γράφονταν από το πληκτρολόγιο. Τα Windows κάνουν την εμφάνισή τους το 1985 ενώ για την αποθήκευση χρησιμοποιούνταν δισκέτες 5 ¼ ιντσών χωρητικότητας 720 Kb. Ο υπολογιστής που εμφανίζεται στην ταινία ήταν ένας Olivetti M24, συμβατός με IBM PC, με επεξεργαστή Intel 8086, μνήμη 640 Kb και λειτουργικό σύστημα MS-DOS.

     Ο σκηνοθέτης Νίκος Περάκης, που ασχολούνταν και ο ίδιος με τους υπολογιστές, βάζει τον Καραμάνο να λέει προφητικά στον ανυποψίαστο προϊστάμενό του: «Σε λίγο και οι ΕΒΓΕΣ θα έχουν υπολογιστή, πιο γρήγορα μάλιστα κι από το δημόσιο». Η πρόβλεψή του, εξωπραγματική τότε, πολύ σύντομα έγινε πραγματικότητα. Αλλά ακόμη κι όταν οι υπολογιστές εγκαταστάθηκαν στις υπηρεσίες του δημοσίου κανένας προνοητικός νους δε θα μπορούσε να προβλέψει ότι η μόνη χρησιμότητά τους ήταν για να παίζουν οι υπάλληλοι πασιέντζες και να περνά η ώρα τους. Όλοι τους βέβαια έπαιρναν το επίδομα χρήσης ΗΥ.