Ο ελληνικός κινηματογράφος μας έχει παρουσιάσει όλους σχεδόν τους τύπους των επαγγελματιών, από τους πτωχούς πλην τίμιους βιοπαλαιστές μέχρι τους βαθύπλουτους και διεφθαρμένους εργοστασιάρχες και εφοπλιστές, που είτε είχαν κόρη σοσιαλίστρια είτε κάποια κακομαθημένη, αλλ' ευειδή και καλλίπυγο νεάνιδα, που ζούσε ανέμελα και πλουσιοπάροχα χάρη στα γονεϊκά σαπιοκάραβα που αρμένιζαν με τις μηχανές παραφορτωμένες με κάρβουνο.

       Μας έδωσε και τους μηχανικούς, που σχεδόν πάντοτε ξεκινούσαν τον επαγγελματικό τους βίο ως πτωχοί και αναξιοπαθούντες, πετύχαιναν στη συνέχεια να ανέλθουν κοινωνικά και να κερδίσουν την καρδιά της πρωταγωνίστριας, αλλά όχι τον «ανθό» της, τον οποίον ανέμεναν να δρέψουν στη γαμήλια κλίνη την πρώτη νύκτα του γάμου. Ήταν, εν ολίγοις, ικανότατοι εραστές και περιζήτητοι γαμπροί ή τουλάχιστον γίνονταν αποδεκτοί από τους δύστροπους και υπερόπτες γονείς της νύφης όταν πλέον είχαν καταξιωθεί επαγγελματικά και κυρίως όταν τους χάριζαν το πρώτο εγγόνι, το οποίο λειτουργούσε ως κατακόρυφο στοιχείο μεταβίβασης αρνητικών φορτίων, όπως θα έλεγαν οι πολιτικοί μηχανικοί (κατά κόσμον "μπετατζήδες").

       Κάποιοι από τους κινηματογραφικούς συναδέλφους παρουσιάζονται ενίοτε ως ερωτομανείς, που κηλιδώνουν το γάμο τους - όχι φυσικά με το μελάνι του ραπιδογράφου – αλλά στο τέλος επανέρχονται μετανοημένοι στη συζυγική αγκάλη, διαγράφοντας μια κλειστή όδευση εξαρτημένη από το ένα άκρο, όπως θα λέγαμε εμείς οι τοπογράφοι. Και επανέρχονται ποιώντας την ανάγκη φιλοτιμίαν, διότι η φέρουσα κερατίνους προεξοχάς αλλ' ερίτιμος σύζυγος τους, τόσο στις ταινίες όσο και στην πραγματική ζωή, δυο μόνο επιλογές αφήνει στον απιστήσαντα μηχανικό: είτε να τον κρεμάσει ανάποδα από τα ξύλινα ικριώματα ανεγειρόμενης οικοδομής είτε να τον «καλουπώσει» βυθίζοντάς τον στο σκυρόδεμα και διαπερνώντας τον με τις μεταλλικές ράβδους. Στο τέλος, βέβαια, τον συγχωρεί, όπως θα διαπιστώσετε διαβάζοντας το σινερομάντσο κάθε ταινίας, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω, περιέχει απρεπή εκφορά λόγου και είναι κατάλληλο μόνο για χρήστες άνω των 18. Εάν, βεβαίως, κάποια συνάδελφος θεωρεί εαυτόν αρκετά σεμνότυφον, καλόν θα ήτο αντί του σινερομάντσου να διαβάσει άλλον τι κοσμιότερον (πάντως όχι τη νομοθεσία περί αυθαιρέτων, ήτις εμπεριέχει αρκετή δόση διαστροφής).