Σα βγης στον πηγαιμό για τα μπουζούκια

σπαγγοραμένε αρχιτέκτονα Λάμπρε Σκουντρή

να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος

γεμάτος περιπέτειες χωρίς έξοδα πολλά

γιατί η τσέπη σου καβούρια είν’ γεμάτη.

 

Τη γόησσα Έβελιν και τη μελαμψή Λίντα, μη φοβηθείς

τον εξαγριωμένο πελάτη πιο πολύ

από τους Κύκλωπας και τους Λαιστρυγόνας να φοβάσαι

που του ‘φαγες την προκαταβολή των τριάκοντα χιλιάδων

χωρίς τα σχέδια της οικοδομής να προχωρήσεις.

Την ξαδέρφη Έβελιν, τη Βραζιλιάνα Λίντα

και τον άγριο πελάτη θα ξανασυναντήσεις

όσο κι αν θες να μην τους κουβανείς μες τη ψυχή σου

αυτοί θα στήνονται εμπρός σου.

 

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.

Πολλά τα καλοκαιρινά βραδινά νάναι

που με τι ευχαρίστησι με τι χαρά

θα μπαίνεις σε μπουζουκομάγαζα πρωτοειδωμένα.

Πρώτο τραπέζι να σου κλείνει στην πίστα

ο συνεταίρος σου ο Φυλακτός, Θεός απ’ αυτόν να σε φυλάει

και τες καλές πραμάτειες να σκορπίζεις

γαρδένιες, σαμπάνιες, πιατικά

και καφετιά στο κούτελο του μπουζουξή

και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής

στων λουλουδούδων τα πανέρια.

 

Σε μπουζουξίδικα πολλά να πας

να μάθεις και να μάθεις από τους νυχτοπερπατημένους

γιατί όπως νυχτοπερπατεί

ξέρεις ακριβώς τι είν’ αυτά που πατεί.

Πάντα στο νου σου νάχεις το τεχνικό σου γραφείο.

Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.

Αλλά μη βιάζεις την επιστροφή διόλου.

Καλλίτερα χρόνια πολλά να είσαι μακριά

απ’ το σχεδιαστήριο, τους διαβήτες, τους ραπιδογράφους

και τους κανόνες τους λογαριθμικούς.

Και γέρος πια ν’ αράξεις στο γραφείο

προσμένοντας τη ψωροσύνταξη του ΤΣΜΕΔΕ

μη προσδοκώντας πλούτη να σου δώσει η εργασία του μηχανικού.

 

Το επάγγελμά σ’ έδωσε το ωραίο το ταξίδι.

Χωρίς αυτό δε θα σχεδίαζες, δε θα κατασκεύαζες

δε θάχες να πληρώσεις τη λυπητερή στα κέντρα τα νυχτερινά.

Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

 

Κι αν πτωχικό το βρεις, το επάγγελμα του μηχανικού δε σε γέλασε.

Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα και τόσα λίγα λεφτά

ήδη θα το κατάλαβες γι αυτή τη χώρα οι μηχανικοί τι σημαίνουν.